Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Σήμερα του Αγίου Στυλιανού (ΒΙΝΤΕΟ)

Όπως κάθε χρόνο (στα δύο περίπου χρόνια λειτουργίας μας) έτσι και φέτος, σε μια ημέρα γιορτής και μνήμης, δημοσιεύουμε στο ιστολόγιο μας οπτικοακουστικό υλικό. Το Νοέμβριο του 2008, δημοσιεύσαμε μια ζωντανή ηχογράφηση του «Απόκληρος της Μοίρας», ενώ τον Νοέμβριο του 2009 μια ανέκδοτη δοκιμαστική ηχογράφηση του «Έφυγες με έναν άλλονε».

Σήμερα, επιλέξαμε μια ζωντανή ηχογράφηση – τμήμα ακριβέστερα μιας ζωντανής ηχογράφησης – ενός τραγουδιού με τίτλο «Δεν ζούνε τα πουλιά χωρίς τραγούδια» (Δεν ζω στιγμή χωρίς εσένα), σε μουσική Γιάννη Βέλλα και στίχους Κώστα Νικολαϊδη (υπάρχουν όμως και αναφορές που θέλουν τον Κώστα Κοφινιώτη να είναι ο στιχουργός).

Είναι μια, από τις πολλές στιγμές, που ο Στέλιος Καζαντζίδης τραγουδά, τραγούδια «ευρωπαϊκά», όπως συνήθιζαν να αποκαλούν οι «λαϊκοί» δημιουργοί τα τραγούδια του «μεσοπολέμου». Εμείς θα τα αποκαλούσαμε δυτικότροπα. Είναι πιο δόκιμος όρος. Η αφομοίωση ξένων προς την παράδοσή μας, μουσικών προτύπων δεν ακυρώνει πάντα την ελληνικότητα μιας δημιουργίας. Ο Καζαντζίδης άλλωστε είχε την πεποίθηση ότι και τα τραγούδια αυτά ήταν λαϊκά. Εύληπτος στίχος - ως έκφραση ενός λαού πάντα και όχι ως εξώτερη επιβολή, και ευρεία αποδοχή…

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Ο Κώστας Μυλωνάς για τον Στέλιο Καζαντζίδη

Κώστας Μυλωνάς
Κώστας Μυλωνάς
Ο Κώστας Μυλωνάς καταθέτει συνεχώς έργο. Έργο πολυδιάστατο. Ως συνθέτης και συγγραφέας. Ως συνθέτης έχει ασχοληθεί με όλα σχεδόν τα είδη της μουσικής. Μουσική στο θέατρο, στον κινηματογράφο. Μουσική για πιάνο, για κιθάρα, για ορχήστρα. Κύκλους τραγουδιών και πολλά μεμονωμένα τραγούδια. Αρκετά όμως είναι και τα βιβλία, που κυκλοφόρησαν, και φέρουν την υπογραφή του. 

Ξεχωρίζουμε, την πολύτομη έκδοση «Ιστορία του Ελληνικού Τραγουδιού», στην οποία ο συγγραφέας παρακολουθεί την πορεία του «έντεχνου τραγουδιού» -όπως αυτό έχει επικρατήσει να λέγεται στις μερες μας – από το 1824 μέχρι και τα χρόνια της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Ο Κώστας Μυλωνάς, λοιπόν, μας έστειλε ένα σύντομο κείμενο στο οποίο συν τοις άλλοις παραθέτει τη γνώμη του για την κοινωνική, κυρίως, διάσταση του «φαινομένου Στέλιος Καζαντζίδης». Τον ευχαριστούμε θερμά για την άμεση ανταπόκριση στο κάλεσμά μας.

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Ο Καζαντζίδης και οι άλλοι... (ΒΙΝΤΕΟ)

Μίκης Θεοδωράκης - Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μπορεί οι τελευταίες μας δημοσιεύσεις να δείχνουν επιθετικές. Δεν είναι όμως… Είναι μια ύστατη προσπάθεια επαναξιολόγησης των γεγονότων και αποκατάστασης της αλήθειας. Τα ντοκουμέντα - αδιάψευστος μάρτυρας – συνηγορούν σε βάρος μιας πλειάδας καλλιτεχνών, που δυστυχώς ένα γενικευμένο σύστημα προτάσσει ανελλιπώς και δικαιώνει συνεχώς.

Ενώ την ίδια ώρα πληθαίνουν οι άνθρωποι που πιστεύουν επισφαλείς προφορικές «μαρτυρίες», που κατακλύζουν τον τόπο και εμπεδώνονται ως αλήθειες σε μια κοινωνία που αδιαφορεί για πολύ σοβαρά πράγματα.

Πόσο μάλλον για έναν καλλιτέχνη, που τον έλεγαν Στέλιο Καζαντζίδη.

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Ο Καζαντζίδης υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος

Ανδρέας Παπανδρέου
Ανδρέας Παπανδρέου
Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας εξαιρετικά λαοφιλής καλλιτέχνης. Αυτό διαπιστώνεται ακόμα και σήμερα, εννέα χρόνια μετά το βιολογικό του θάνατο. Οι σύλλογοι φίλων πληθαίνουν και ο μύθος ενισχύετα. Αβίαστα, ακατάπαυστα...

Η απήχηση του Καζαντζίδη στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, στις πρώτες δεκαετίες ενός μεταπολιτευτικού κύκλου, (που άνοιξε με την πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών και πρόσφατα έκλεισε οριστικά), κίνησε - κατά περιόδους - το ενδιαφέρον των κομματικών σχηματισμών να τον εντάξουν στους κόλπους τους.

Ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που διαπίστωσε τη δυναμική του Στέλιου Καζαντζίδη, ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Νέα κυκλοφορία: Βασίλης Βασιλικός, «Στέλιος Καζαντζίδης 1931 – 2001»

 Μόλις σήμερα ενημερωθήκαμε για την κυκλοφορία ενός βιβλίου από τις εκδόσεις «ΚΨΜ», με τίτλο «Στέλιος Καζαντζίδης 1931 – 2001», που φέρει την υπογραφή του Βασίλη Βασιλικού.

Κυκλοφόρησε στις 24 του προηγούμενου μήνα και όπως πληροφορηθήκαμε από τον ίδιο τον εκδοτικό οίκο, αποτελεί μια εμπλουτισμένη επανέκδοση του «Υπάρχω» (Α.Α. Λιβάνη, Αθήνα 2000) - που τόσο θόρυβο προκάλεσε - και του «Η ζωή μου όλη» (Εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα 1978).