Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Ο Λάκης Χαλκιάς για τον Στέλιο Καζαντζίδη

Ο Λάκης Χαλκιάς
Ο Λάκης Χαλκιάς, είναι τραγουδιστής. Γεννημένος στα Ιωάννινα ανήκει στην τέταρτη γενιά της σπουδαίας μουσικής οικογένειας των Χαλκιάδων. Από το 1960 μέχρι τις μέρες μας, συνεισφέρει με κάθε δυνατό τρόπο στην διάδοση και διάσωση της λαϊκής μας παράδοσης και σύγκαιρα προσθέτει σε αυτή. Προσθέτει παραμένοντας παραγωγικός και ακμαίος και δημιουργώντας στα πλαίσια που ορίζει η ορθόδοξη λαϊκή δημιουργία.

Ο Λάκης Χαλκιάς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μας και μας έγραψε ένα σύντομο κείμενο – αναφορά στη γνωριμία του με τον Στέλιο Καζαντζίδη και στην συνύπαρξη των δύο τραγουδιστών με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο, σε studio ηχογράφησης το 1981.Μαζί με το κείμενο μας προσφέρει (και τον ευχαριστούμε διπλά για αυτό) μια φωτογραφία της σημαντικής αυτής συνάντησης. Ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε μια μοναδική στιγμή.

Μας γράφει:

Με τον Στέλιο Καζαντζίδη, είχα την τύχη και την ευτυχία να είμαι κατ’ αρχήν ένας τραγουδιστής, θαυμαστής από την γενιά που επηρεάστηκε από την φωνή του, το πάθος, το αίσθημα και βέβαια την τεχνική του, που ήταν και θα παραμείνει μοναδική. Ήμουν 19χρονο παιδί, όταν το 1964 τραγουδούσα στου Κουλουριώτη πλάι στους Στέλιο Καζαντζίδη - Μαρινέλλα, Βίκυ Μοσχολιού και Γιώργο Ζαμπέτα. Ήταν η πρώτη μας γνωριμία που εξελίχθηκε σε μεγάλη φιλία.

Στη φωτογραφία, βρεθήκαμε με τον Στέλιο Καζαντζίδη και τον μεγάλο μας ποιητή Γιάννη Ρίτσο στα στούντιο της Columbia στις αρχές του 1981 γράφοντας εκείνο τον καιρό το δίσκο «Πικραμένη μου γενιά» σε στίχους του Γιάννη Ρίτσου και μουσική του Μάριου Τόκα.


Λάκης Χαλκιάς - Γιάννης Ρίτσος - Στέλιος Καζαντζίδης
στα Studio της Columbia

Ήταν η εποχή, που με τον Στέλιο, είχαμε γίνει αχώριστοι φίλοι, αφού βλεπόμασταν σχεδόν καθημερινά. Έτσι, μια μέρα που βρεθήκαμε στο γραφείο του αδελφικού μας φίλου Τάσου Τσερόλα, (που ήταν ίσως ο μοναδικός φίλος του Στέλιου Καζαντζίδη, αλλά και η σκιά του για κάποιες δεκαετίες), ο οποίος έγινε και δικός μου φίλος στη συνέχεια, και παραμένει μέχρι σήμερα, τους είπα ότι ετοιμάζω το δίσκο αυτό.

Θυμάμαι τον Στέλιο Καζαντζίδη τότε που μου είπε κατά λέξη: «Λάκη να με φωνάξεις μια μέρα στο Studio, να ακούσω τα τραγούδια και να σου πω τη γνώμη μου, να δω τι γράφεις και πως τα λες», όπως συνήθιζε να λέει όταν αστειεύονταν.

Αυτές ήταν και θα παραμείνουν κάποιες από τις μεγάλες και αξέχαστες στιγμές που μπορεί να ζήσει ένας καλλιτέχνης, κοντά σε τόσο σπουδαίους όσο και τόσο σημαντικούς ανθρώπους και καλλιτέχνες που πέρασαν από το χώρο της τέχνης που λέγεται μουσική και άφησαν την σφραγίδα τους ως παρακαταθήκη για τον λαό μας και τις νεότερες γενιές. Στιγμές που βίωσα κι εγώ και παραμένουν στο μυαλό μου ανεξίτηλα χαραγμένες.

Η φωτογράφηση έγινε την πρώτη μέρα που ήρθε ο Στέλιος Καζαντζίδης στο στούντιο. Εκεί και γνωρίστηκαν για πρώτη φορά με τον Γιάννη Ρίτσο.

Τέλος, εύχομαι ολόψυχα σε όλους εσάς, κάθε επιτυχία, υγεία και δικαίωση στην ωραία πρωτοβουλία της δημιουργίας του blog, η οποία είναι απαραίτητη στις μέρες μας όσο ποτέ άλλοτε, και αναρτώντας στο διαδίκτυο τη ζωή και το έργο του μεγάλου Βάρδου της λαϊκής μας μουσικής Στέλιου Καζαντζίδη, να γίνει πυξίδα στους νέους μας, για την καλή ελληνική μουσική και τους δημιουργούς της, ώστε αυτοί οι καλλιτέχνες που δόξασαν την λαϊκή μας μουσική, να παραμείνουν πρότυπα στη ζωή τους. και να παραμείνει στη διαχρονικότητα δικαιωμένος ο αγώνας όλων αυτών που τόσο μόχθησαν, αγγίζοντας με τα τραγούδια τους, την ψυχή του λαού μας να μείνουν αθάνατοι. Και βέβαια ανάμεσά τους, κορυφαίος ο Στέλιος Καζαντζίδης.

Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία

Πάντα φίλος 

Λάκης Χαλκιάς


Δεν υπάρχουν σχόλια: